|
1. قرآن کریم 2. اسماعیلی، رضا(۱۳۷۹)، بررسی اوضاع و ویژگی‌های فرهنگ عمومی استان(گزارش تحقیق)، اصفهان، اداره کل دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی. 3. اشعری، محمد و حسنی، زهرا.(۱۳۹۳)، تبیین و نقد عاملیت اخلاقی در نظریه یادگیری شناختی اجتماعی، علوم تربیتی در اسلام،۲(۳): ۹۳-۱۱۱. 4. اصفهانی، مهدی.(۱۳۸۷). ابواب الهدی، ترجمه و تحقیق حسین مفید، تهران: منیر. 5. انوری، حسن.(۱۳۸۲)، فرهنگ بزرگ سخن، ج۷ ،تهران: انتشارات فرهنگ معاصر. 6. انصاری، مریم و محسنی پور، محمدصادق.(۱۳۹۷)، بررسی دیدگاه دبیران دوره متوسطه پیرامون فرصت‌ها و تهدیدهای تربیت اخلاقی در نظام آموزشگاهی، مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، ۳(۱): ۷-۷۰. 7. بازرگان، عباس.(۱۳۹۵)، مقدمه‌ای بر روش‌های تحقیق کیفی و آمیخته: رویکردهای متداول در علوم رفتاری، تهران: دیدار. 8. برک، لورا.(۲۰۰۷)، روانشناسی رشد(از لقاح تا کودکی؛ جلد اول)(مترجم: یحیی سیدمحمدی)، تهران: ارسباران. 9. بیابانی اسکویی، محمد.(۱۳۹۵). اخلاق فطری، تهران: نشر نبأ. 10. بیات، فریبرز.(۱۳۷۳)، تأثیر عام گرایی بر اخلاق، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی. 11. جاویدان، فاطمه، دهقان، محمدصادق، شمسی گوشکی، احسان، عباسی، محمود.(۱۳۹۱). تحلیل نظریه رشد اخلاقی کولبرگ با رویکرد قرآنی، فصلنامه اخلاق زیستی،۲(۶): ۱۱-۴۸. 12. جوادی آملی، عبدالله،(۱۳۹۴). مراحل اخلاق در قرآن، قم: اسراء. 13. جوادی آملی، عبدالله(۱۳۹۵)، مبانی اخلاق در قرآن، قم: اسراء. 14. جوادی آملی، عبدالله،(۱۳۹۸). فطرت در قرآن، قم: اسراء. 15. جویباری، لیلا مهستی، رضاییان، مهناز، ثناگو، اکرم، جعفری، سیدیعقوب و حسینی، سیدعلی.(۱۳۹۰)، تبیین تجربه نشاط در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان، مجله علمی دانشکده پرستاری و مامایی بویه گرگان، ۸: ۱-۱۰. 16. حسینی، سید ابوالقاسم.(۱۳۸۰)، مکانیسمهای تضعیف فطرت و نقش آن‌ها در وقوع جرم و انحراف اخلاقی، اصول بهداشت روانی، ۹ و ۱۰: ۱-۲۶. 17. حکیمی، محمدرضا، حکیمی، محمد و حکیمی، علی.(۱۳۹۵)، الحیات:،(ترجمه فارسی: احمد آرام)، تهران: انتشارات دلیل ما. 18. حمیری، عبدالله بن جعفر.(۱۴۱۳)، قرب الاسناد، قم: مؤسسه آل البیت علیهم السلام. 19. خوارزمی، حسین و میانداری، حسن.(۱۳۹۹)، نقش شهود در حکم اخلاقی ازنظر جاناتان هایت، تاملات فلسفی، ۲۵(۱۰): ۶۱-۹۴. 20. رجبی، محمود.(۱۳۸۲)، امام خمینی و اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی، ج۱۱، قم: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س): ۸۵ -۱۱۵ 21. رهنمایی، سید احمد.(۱۳۹۹)، تربیت اخلاقی بر مدار هم‌گرایی باورها و ارزش‌‌‌‌‌‌‌ها، پژوهش نامه اخلاق، 48: 163 - 182 22. سبحانی نیا، محمدتقی.(۱۳۹۲)، رفتاراخلاقی انسان با خود، قم: موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث. 23. سجادی، سید جعفر.(۱۳۴۱)، فرهنگ علوم عقلی، تهران: چاپخانه مصطفوی. 24. شاکری، محسن؛ برزگر بفروئی، کاظم و محمدی، علیرضا.(۱۳۹۸)اثربخشی آموزش اخلاق خویشتن داری بر کاهش پرخاشگری دانشآموزان، اخلاق در علوم و فناوری ۱۴(۲): 39-47. 25. شاملی، عباسعلی؛ ملکی، حسن و کاظمی، حمیدرضا.(۱۳۹۰)، برنامه درسی، ابزاری برای نیل به تربیت اخلاقی، اسلام و پژوهش های تربیتی، ۶(۲): ۷۷-۹۸. 26. شاه‌آبادی، محمد.(138۷)، رشحات البحار، تهران: انتشارات فراهانی، چاپ اول. 27. شاه‌آبادی، میرزا محمد علی.(138۷)، رشحات البحار، تهران: انتشارات فراهانی، چاپ اول. 28. شهریاری نیسیانی، شهناز و نوروزی، رضاعلی.(۱۳۹۹)، نقد اصل ابداعی حاکم بر تربیت اخلاقی فایدهگرای جان استوارت میل بر اساس قاعده اسلامی لاضرر، مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی،۸۴: 669 -690 29. طالبی، ابوتراب.(۱۳۸۰)، بررسی تعارض بین ارزش‌های اخلاقی و کنشهای اجتماعی دانشآموزان دبیرستانهای منطقه ۳ و ۵ شهر تهران، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس. 30. طباطبایی، سیدمحمدحسین.(۱۳۹۰)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دارالمجتبی. 31. عبدل آبادی، علی اکبر(۱۳۹۷)، تقریری از آرای جی. ئی. مور درباره ی نقش "شهود" در تشکیل تصوّرات و تصدیقات اخلاقی، پژوهشهای فلسفی، ۱۲(۲۳): ۷۷-۹۰. 32. عطار، شیما؛ ناطقی، فائزه و عرفانی، نصراله.(۱۳۹۹)، ارزیابی کارکرد مولفان کتاب های درسی پیام های آسمانی بر مبنای رویکرد تبیین ارزش ها در تربیت اخلاقی، اخلاق در علوم و فناوری، ۳(۱۵): ۱۲۳-۱۳۰. 33. عطار، شیما؛ ناطقی، فائزه و عرفانی، نصراله.(۱۴۰۰)، ارزیابی کارکرد مولفان کتاب های درسی پیام های آسمانی بر مبنای رویکرد تبیین ارزش ها در تربیت اخلاقی، مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، ۲(۱۹): ۸۷-۱۰۸. 34. عظمت مدار فرد، فاطمه و بدخشان، نعمت الله.(۱۳۹۰)، بررسی نظریه فطرت از دیدگاه قرآن و ارتباط آن با تربیت، پژوهشهای اعتقادی-کلامی، ۴(۱): ۲۵-۵۴. 35. غفاری، ابوالفضل.(۱۳۸۴)، عاطفه گرایی در اخلاق، پیشینه‌ی تاریخی تا وضعیت پست مدرن، مطالعات اسلامی: ۱۴۷-۱۹۰. 36. کفیلی مقدم، سیما.(۱۳۹۰)، آموزش اخلاق به کمک فیلم های پویانمایی؛ بررسی اثربخشی آموزش اخلاق به کمک پویانمایی در رشد اخلاق کودکان پیش‌دبستانی، رشد آموزش پیش‌دبستانی ۱۲(۳): 26 -28 . 37. کوشی، زهرا؛ موسی پور، نعمت الله؛ محبی، علی و آرمند، محمد.(۱۳۹۷)، شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های تربیت اخلاقی با رویکرد اجتماعی در دوره ابتدایی و ارائه مدل مفهومی، مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، ۳(۲): ۱۱۷-۱۴۲. 38. کوشی، زهرا؛ موسی پور، نعمت الله؛ آرمند، محمد و محبی، علی.(۱۳۹۹)، طراحی و اعتبار سنجی الگوی تربیت اخلاقی در دوره ابتدایی نظام آموزشی جمهوری اسلامی ایران، مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، ۵(۳): ۱۲۷-۱۵۴. 39. محمدی منفرد، بهروز.(۱۳۹۲)، شهود اخلاقی؛ معنا و توجیه، جاویدان خرد، ۱۰(۲۳): ۱۲۳-۱۴۸. 40. مصلحی، حامد و امیری، شعله .(۱۳۹۹)، تأثیر یادآوری بر تغییر اسناد هیجان اخلاقی «قربانی کننده شاد»، روانشناسی تحولی، ۱۷(۶۶): ۱۳۱-۱۴۲. 41. مطهری، مرتضی.(۱۴۰۰)، فطرت، تهران: صدرا. 42. مهجور، علی؛ جوادی، محسن و فنایی، ابوالقاسم.(۱۳۹۸)، چیستی شهود اخلاقی(بررسی معنا و انواع شهود و شهوداخلاقی در آثار فیلسوفان)، اخلاق وحیانی، ۷(۱۶): ۱۱۹-۱۴۶. 43. وجدانی، فاطمه، ایمانی، محسن، اکبریان، رضا و صادق‌زاده قمصری، علیرضا.(۱۳۹۱). تحلیل شکاف میان نظر و عمل اخلاقی از دیدگاه علامه طباطبایی رحمه الله، پژوهشنامه اخلاق.۵(۱۸): ۷-۲۶. 44. وجدانی، فاطمه، ایمانی، محسن و صادق‌زاده قمصری، علیرضا.(۱۳۹۲). بررسی انتقادی سه دیدگاه رایج تربیت اخلاقی بر اساس دیدگاه علامه طباطبایی(ره)، مطالعات معارف اسلامی و علوم تربیتی. ۲: ۴۳-۶۶ 45. وجدانی، فاطمه، ایمانی، محسن و صادق‌زاده قمصری، علیرضا.(۱۳۹۳). چگونگی تحول در نظام رایج تربیت اخلاقی مدارس جهت شکاف میان معرفت و عمل بر مبنای دیدگاه علامه طباطبایی(ره)، پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت.۴(۱): ۱۱۱-۱۳۰. 46. وحدانی اسدی، محمدرضا؛ نوروزی، داریوش؛ فردانش، هاشم؛ علی‌آبادی، خدیجه و باقری، خسرو.(۱۳۹۵). اعتباریابی الگوی طراحی آموزشی، برای آموزش اخلاق، فصلنامه روانشناسی تربیتی، ۱۲(۴۰): ۱۹۱-۲۱۲. 47. وزارت آموزش‌وپرورش(۱۳۹۱)، سند برنامه درسی ملی: تهران: وزارت آموزش‌وپرورش
|
