|
1. توان، عباس و سلیمانی‌فرد، زهرا (1401). بررسی اثربخشی آموزش هوش معنوی مبتنی بر آموزه‌های تربیت اسلامی بر آخرت نگری و جهت گیری مذهبی دانشجویان. مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، ۷ (۲) :۴۸-۳۳. 2. پایا، علی (1389). نقد و بررسی نقشه جامع علمی کشور. توسعه تکنولوژی صنعتی، 14 (5): 5-24. 3. پیوسته، صادق (1398). سیاستگذاری علم، فناوری و نوآوری: ابعاد و پیامدهای اجتماعی. سیاست علم و فناوری، 11 ( 2): 43-57. 4. جنوی، المیرا (1399). تحلیل شاخص‌های سنجش و ارزیابی فناوری و نواوری در اسناد بالادستی کشور. رهیافت، 3 (77). 5. حافظی، رضا (1401). ارتقاء و اقتصاد در نهاد علمی ایران: سیاستگذاری کمیت‌محور. سیاست علم و فناوری، سال 15 (1): 1-7. 6. دیالمه، نیکو؛ گودرزی، اکرم؛ عظیمی، عطیه (1401). تبیین فرایند فرهنگ‌پذیری بر اساس آموزه‌های اسلامی با تاکید بر نقش مدارس. مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، 7 (2): 80-49. 7. روحی، نبی‌الله (1392). چشم‌انداز گفتمان تمدن‌گرایی اسلامی در اندیشه مقام معظم رهبری. مطالعات راهبردی بسیج. 16 (61). 8. ذاکرصالحی، غلامرضا و ذاکرصالحی، امین (1388). تحلیل محتوای پیش‌نویس نقشه جامع علمی کشور و پیشنهاد الگوی ارزیابی آن. سیاست علم و فناوری، 6. 9. سجادی، سیدهدایت (1401). آموزش خداباورانه علم در ساحت نگرش به‌مثابه راه‌حلی برای تلفیق تعلیم و تربیت دینی با آموزش علوم تجربی در برنامه درسی ملی. مسائل کاربردی در تعلیم و تربیت اسلامی، 7 (1): 65-90. 10. طرهانی، فرزاد و آزادیان‌دیسلم، رفائیل (1397). رابطه علم، فناوری و نوآوری با دفاع دانش‌بنیان بر اساس گفتمان ولایت فقیه و اسنادبالادستی. مطالعات بین‌رشته‌ای دانش راهبردی، 8 (33): 237-172. 11. قربان‌شیرودی، آرمیتا؛ کمالی، حامد؛ خراسانی، اباصلت (1397). تحلیل سیاستها و برنامه‌های کلان علم و فناوری برنامه پنجم توسعه طرح چند پرسش کلیدی. دومین کنفرانس حکمرانی و سیاستگذاری عمومی، تهران، ایران. 12. کلانتری، اسماعیل؛ غلامعلی، منتظر؛ سپهر، قاضی‌نوری (1400). خوشهبندی میانگین فازی به مثابۀ روش تحلیل گفتمان (مطالعۀ موردی: تعاملات نهادی سیاستگذاری علم و فنّاوری در ایران). روش‌شناسی علوم انسانی، 107: 62-79. 13. گودرزی، مهدی؛ علیزاده، حسن‌رضا؛ غریبی، جلیل؛ محسنی، مصطفی (1393). آسیب‌شناسی سیاست‌های علم و فناوری در ایران: تحلیل بر برنامه‌های پنج ساله توسعه. مدیریت توسعه و فناوری، 2 (2): 137-161. 14. مرادی، محمدرضا؛ قاضی‌نوری، سپهر؛ طرهانی، فرزاد (1397). تحلیل گفتمان امام و رهبری در حوزه تبدیل علم و فناوری به ثروت. مطالعات مدیریت راهبردی دفاع ملی، 2 (5): 7-37. 15. موسی‌پور، حجت‌الله؛ حاجیانی، ابراهیم؛ خلیفه‌سلطانی، حشمت (1396). رهیافتی به پیامدهای سیاستگذاری علم و فناوری در ایران بر اساس تحلیل اسناد بالادستی. پژوهش در نظام های آموزشی، 8 (37). 16. نامداریان، لیلا (1395). تبیین نحوه پشتیبانی مراکز اسناد و مدارک علمی از سیاستگذاری علم و فناوری. سیاست علم و فناوری، 8 (2): 31-47. 17. نصرت‌پناه، محمدصادق؛ مرادی، محمدحسین؛ رشیدی، امیرحسین (1398). تحلیل گفتمان انتقادی بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی با بهره‌گیری از روش نورمن فرکلاف. مطالعات راهبردی بسیج، 22 (83). 18. نوروززاده، رضا؛ شفیع‌زاده، حمید؛ شادی، روحانی (1392). ارزیابی و تحلیل بخش علم و فناوری قانون برنامه پنجم توسعه از منظر اسناد فرادستی. راهبرد، 22 (66): 285-314. 19. یزدانی، شهرام؛ سیاه‌تیر، مریم؛ حسینی، مریم (1399). تحلیل گفتمان مرجعیت علمی در ایران. طب و تزکیه، 29 (3): 183-195. 20. Aman, I; Mat Awal, N; Fadzeli Jaafar, M (2014). Discourse Strategies of Science and Technology Academic Texts: A Malay Language Account. Social and Behavioral Sciences, 136 (6): 344 – 349. 21. Brown, Ch (2019). Critical Discourse Analysis and Information and Communication Technology in Education. Education, vol 7 (7): 123-147. 22. Burr V. (2003). Social Constructionism. 2 edition. London: Routledge; 11. Gergen KJ. The Saturated Self. Vol. 278. New York: Basic Books; 1991. 23. Gergen KJ. (2015). The Saturated Self. Vol. 278. New York: Basic Books. 24. Howarth, D. J., & Stavrakakis, Y. (2000). Introducing discourse theory and political analysis. In D. J. Howarth, A. J. Norval & Y. Stavrakakis (Eds.), Discourse theory and political analysis: Identities, hegemonies and social change (pp. 1-23). Manchester: Manchester University Press. 25. Jørgensen MW, Phillips LJ. (2002). Discourse Analysis as Theory and Method. London: Sage. 26. Karlsson, F. , Goldkuh, G. l, Hedström, K. (2014). Practice-Based Discourse Analysis of Information Security Policy in Health Care. Computer Science, Medicine, Political Science. 27. Laclau, E & Mouffe, C.(1985).Hegemony and Socialist Strategy: Toward a Radical Democratic Politics. London: Verso. 28. Laclau, E. (1990). New Reflections on the Revolution of our Time. London: Verso. 29. Laclau, E., & Mouffe, C. (1987). Post-Marxism without apologies. New left review, 166 (11-12): 79-106. 30. Liu, Y; Tong, H; Zhao, X; Gao, L; Jiao, L (2019). Analysis of Science Popularization Policies Issued by Chinese Central Government Organs and People's Organizations from 2011 to 2015. Culturals of scinence, 2 ( 2): 109-127. 31. Macq, H; Tancoigne, E; Strasser, B.J (2020). From Deliberation to Production: Public Participation in Science and Technology Policies of the European Commission (1998-2019). Educational Gerontology, 47 (11): 489-512 . 32. Norval, A. J. (2004). Hegemony after deconstruction: the consequences of undecidability. Journal of Political Ideologies, 9 (2): 139-157. 33. Parker I. (2012). Critical Discursive Psychology. London: Palgrave Macmillan. 34. Pieczka, M & Escobar, O (2013). Dialogue and science: Innovation in policy-making and the discourse of public engagement in the UK. Science and Public Policy, 40 (1) 113–126. 35. Potter J. (2012). Discourse analysis and discursive psychology. Washington: American Psychological Association Press. 36. Thagard, P. (2010). Cognitive science. In The Oxford handbook of interdisciplinarity ;234 –245.
|
