|
1. آخوندی، محمدباقر.(1396). راهبردهای فرهنگی و نفوذ اجتماعی دین در آموزه های قرآن، فصلنامه پژوهش های قرآنی، 3(84):150-173. 2. بهرام پور، ابوالفضل.(1398). تفسیر یک جلدی مبین، چاپ پنجم، قم: انتشارات آوای قرآن. 3. راضی, محمدرضا(۱۳۹۷). ارائه الگوی بومی سواد رسانه ای بر پایه آموزه های دینی، دومین همایش بین المللی سواد رسانه ای و اطلاعاتی با موضوع خانواده، تهران:مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال، بازیابی شده از: 4. https://www.civilica.com/Paper-MILCONF02-MILCONF02_104.html 5. سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی.(1398). تفکّر و سواد رسانه‌ای، تهران: اداره‌ی کل نظارت بر نشر و توزیع مواد آموزشی. 6. سند تحول بنیادین آموزش وپرورش(1390)، مشهد مقدس. 7. شهوند پور، راضیه و سالارکیا، حمید رضا.(1393). قرآن و سواد رسانه ای با تأکید بر خبر و خبرنگاری، نشریه کتاب و سنّت، دوره 2، 4(5):52-81. 8. طباطبایی، سید محمد حسین.(1378). تفسیر المیزان، جلد 18، چاپ پنجم، ترجمه: سید محمد باقر موسوی همدانی، قم: بنیاد علمی و فرهنگی علامه طباطبایی. 9. عادل مهربان، مرضیه.(1394). مروری بر تحلیل محتوای کیفی و کاربرد آن در پژوهش، اصفهان: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. 10. فرج نژاد، محمد حسین(1397). لزوم تألیف و تولید کتب سواد رسانه ای به دست اندیشمندان داخلی]مصاحبه[، مرکز پژوهشی مبنا، بازیابی شده از: http://www.smhi.ir/index.php/interview/item/5127-11 11. فولادی، محمد.(1390). اخلاق رسانه؛ بایدها و نبایدها ی اخلاقی در رسانه ملی، فصلنامه معرفت اخلاقی، 3(1):111-135. 12. قرآن کریم.(1392). ترجمه مکارم شیرازی، تهران: عابد زاده. 13. لعل شاطری، مصطفی.(1394). اصول و مبانی قرآن کریم در راستای افزایش سواد رسانه ای، چاپ اول، مشهد: نی نگار. 14. مکارم شیرازی، ناصر.(1387). تفسیر نمونه، جلد 19، چاپ سی و ششم، تهران: داراکتب الاسلامیه.
|
