|
1. قرآن مجيد.( 1386 ). ترجمه آيت الله ناصر مكارم شيرازي. مشهد: آستان قدس رضوي. 2. آقايي ميبدي، فهيمه. (1386). بررسي عوامل مؤثر در رشد و تثبيت باورهاي ديني دانش آموزان سال سوم دوره متوسطه شهرستان اردكان يزد. گزارش طرح پژوهشی، سازمان مديريت و پژوهش استان يزد. 3. آذربایجانی، مسعود. (1393). مقیاس سنجش دینداری با تکیه بر اسلام. تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. چاپ سوم. 4. امیری، سیاوش. (۱۳۸۵). سنجش دینداری دانش آموزان و بررسی عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر آن، جهاد دانشگاهی دانشگاه کرمانشاه. 5. افشارمنش، محمود. (1397). موانع و تهديدهاي فرا‌روي همكاري خانواده و مدرسه براي ارتقا تربيت ديني دانش‌آموزان دوره ابتدايي از نظر كارشناسان تربيت ديني. معرفت، 27(11)، 71-84., 339-356. 6. باهنر، ناصر. (1388). تعليم و تربيت و دنيای ناشناخته دينی كودكان. اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 1(2)، 203-235. 7. پاکزاد، عبدالعلی.(1390). روشهای تربیتی در قرآن. ماهنامه معرفت،20(1)، 13-32. 8. خدایاری فرد، محمد؛ سیما سماواتی و سعید اکبری زردخانه .(۱۳۸۸). آماده سازی مقیاس دینداری برای جمعیت دانش آموزی. فصلنامه اندیشه های نوین تربیتی،5(4)، ۱۰۷-۱۲۸. 9. دانشگر، سعید؛ جعفری، سیدابراهیم و لیاقت‌دار، محمدجواد. (1383). آسیب پذیری دینی و زمینه‌های آموزشگاهی آن. دانش و پژوهش در علوم تربیتی، 1(3)، 33-52. 10. رحمان‌پور، محمد و میرشاه جعفری، سید ابراهیم. (1395). آسیب‌های تربیت دینی و ارائه راهکارهای مناسب از دیدگاه صاحب‌نظران با رویکرد برنامه‌ریزی درسی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 24(32)، 31-52. 11. زارع، مریم. (۱۳۸۴). بررسی تغییر نگرش ها و رفتارهای دینی نوجوانان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. 12. زندوانيان ناييني، احمد؛ دهقاني اشكذري، محبوبه و طيبي راضيه .(1392). عوامل مؤثر بر گرايش دانش‌آموزان دختر دورة متوسطة شهرستان صدوق(يزد) به انجام فرايض ديني. اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 5(1)، 109 – 125. 13. سراج زاده، حسین. (۱۳۷۵). بررسی تغییر نگرش ها و رفتارهای دینی جوانان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. 14. سعیدی‌رضوانی، محمود. (1386). وضع مطلوب و موجود تربیت دینی و اخلاقی؛ بررسی پژوهش‌های آماری نقصان‌های تربیت دینی و اخلاقی در آموزش و پرورش. گزارش طرح پژوهشی، تهران: وزارت آموزش و پرورش. 15. شریعتی، مسعود و محمدنژاد، امیر.(1390). آسيب‌هاي سازماني در تربيت ديني كاركنان ناجا. پژوهش و اندیشه، شماره 8(18)، 99-117. 16. شریعتمداری، علی. (1396). تعلیم و تربیت اسلامی. تهران: چاپ و نشر بین الملل (وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی). 17. شوماخر. رندال و لومکس، ریچارد. جی.(1388). مقدمه اي بر مدل سازي معادله ساختاري( ترجمه وحید قاسمی).(چاپ اول). انتشارات جامعه شناسان، تهران.( تاریخ انتشار به زبان اصلی،2010). 18. صادق زاده قمصري، علیرضا. (1380)، تربیت اسلامی. نشر تربیت اسلامی. 19. صادق‌زاده، علیرضا؛ حسنی، محمد؛ کشاورز، سوسن و احمدی، آمنه. (1390). مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران. تهران: دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش. 20. عزیزی محمودآباد، مهران؛ رستمی مسنی، کورش و میرشاه جعفری، سید ابراهیم. (1396). بررسی تأثیر راهبردهای حل مسئله بر رشد شاخصهای تربیت دینی از دیدگاه معلمان. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی،25(35)، 45-68. 21. عابدی، فاطمه؛ منادی، مرتضی؛ خادمی اشکذری، ملوک و کیامنش، علیرضا. (1397). واکاوی عوامل مؤثر بر تحقق‌پذیری تربیت دینی دانش‌آموزان. فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 26(38)، 145-169. 22. غیاثوند، احمد. (۱۳۸۰). بررسی فرایند جامعه پذیری دینی جوانان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. 23. کریمی، عبد العظيم. (۱۳۷۳). تربیت آسیب زا. تهران: انتشارات انجمن اولیاء و مربیان. 24. کیومرثی، غلامعلی. (1392). مبانی و اصول تربیت دینی و تفاوت آن با تعلیمات دینی. تهران: انتشارات مدرسه. 25. کشاورز، سوسن. ( 1387 ). شاخص‌ها و آسیب‌های تربیت دینی. دوفصلنامه تربیت اسلامی، 3(6)، 93-122. 26. لاورنس اس، میرز ؛ گامست، گلن، و گارینو، ا. جی.(1391). پژوهش چندمتغیری کاربردی( طرح تفسیر)(ترجمه حسن پاشا شریفی و همکاران). تهران: انتشارات رشد. 27. میرشاه جعفری، سید ابراهیم و کاویانی، حسن. (1395). مدل سازی گرایش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به تربیت دینی. مجله‌ی پژوهش در دین و سلامت، 2(4)، 25-34. 28. موسوی نسب، سید محمدرضا عسگری، علی؛ شاملی، عباسعلی.(۱۳۹۰). مراحل تحول محتوا و انگیزه های دعا در کودکان و نوجوانان، روان شناسی و دین، 4(2)، ۵-۲۶. 29. محمودی، سیروس. (1396). آسیب شناسی تربیت دینی دانشجویان از نظر اعضای هیأت علمی ودانشجویان دانشگاه پیام نور. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 21(70)، 47-62. 30. محمدی شوره، طیبه و فرج اللهی، مهران. (1396). بررسی نقش روش الگويي کارگزاران نظام آموزشگاهی در پيش‌بيني دینداری دانش‌آموزان دختر شهر تهران. فصلنامه مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، 2(3)، 137-160. 31. ماهروزاده، طيبه. (1392). جهاني شدن و هويت يابي ديني نوجوانان. دو فصلنامه تربيت اسلامي، 8 (16)،139-162 32. مطهری، مرتضی. ( 1395 ). تعلیم و تربیت در اسلام. تهران: انتشارات صدرا. 33. مهدوی، مهدی. (۱۳۸۳). سنجه های دینداری بررسی تجربه دینداری کاربران اینترنتی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. 34. میرزایی، حسن علی.(۱۳۸۱). بررسی نگرش فرهنگی دانشجویان کارشناسی روزانه دانشگاه تبریز و برخی عوامل مرتبط بر آن، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز. 35. هاشمی،سید محمد جواد؛ نیلی، محمدرضا و نیستانی، محمدرضا. (1393). بررسی فرصت‌ها و تهدیدهاي ناشی از گسترش فناوري اطلاعات در تربیت دینی دانش‌آموزان دبیرستان‌هاي پسرانه شهر اصفهان. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی،22(24)، 109-131. 36. یزدخواستی، علی؛ بابایی‌فرد، اسداله و کیانی، اعظم.(1397). بررسی عوامل مؤثر بر تربیت دینی دانشجویان دانشگاه کاشان. فصلنامه مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، 3(4)، 129-152.
|
