|
1. قرآن کریم. (1383). بر اساس ترجمه حسین انصاریان، قم: اسوه. 2. نهج البلاغه. (1414ق). شریف الرضی، محمد بن حسین، محقق صبحی صالح، قم: هجرت. 3. نهج البلاغه. (1378). شریف الرضی، محمد بن حسین، ترجمه شهیدی: تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ چهاردهم. 4. نهج البلاغه. (1379). شریف الرضی، محمد بن حسین، ترجمه دشتی، قم: مشهور. 5. نهج البلاغه. (1388). شریف الرضی، محمد بن حسین، ترجمه حسین انصاریان، قم: دار العرفان. 6. آقا جمال خوانساری، محمد بن حسین. (1366). شرح آقا جمال خوانساری بر غرر الحکم و درر الکلم. بهکوشش جلالالدین حسینی ارموی محدث. 7 جلدی. تهران: دانشگاه تهران. 7. ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله. (1404 ق). شرح نهج البلاغه لابن أبی الحدید. تصحح محمد ابوالفضل ابراهیم، 20 جلدی، قم: مکتبه آیه الله المرعشی النجفی. 8. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی. (1404ق). تحف العقول. بهکوشش علیاکبر غفاری. قم: جامعه مدرسین. 9. ابن فارس، أحمد بن فارس. (1404ق). معجم مقاییس اللغه. بهکوشش عبدالسلام محمد هارون. 6 جلدی، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.د 10. اتابکی، پرویز. (1376). رهاورد خرد (ترجمه تحف العقول). تهران: نشر و پژوهش فرزان روز. 11. بستانی، فؤاد افرام. (1375). فرهنگ ابجدی. ترجمه رضا مهیار. تهران: انتشارات اسلامی. 12. پاینده، ابوالقاسم. (1363). نهج الفصاحه (مجموعه کلمات قصار حضرت رسول ص). تهران: دنیای دانش. 13. تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد. (1366). تصنیف غررالحکم و درر الکلم. مصحح و محقق: مصطفی درایتی، قم: دفتر تبلیغات. 14. جهانگرد، یدالله (1371). تشویق و تنبیه در تعلیم و تربیت اسلامی. مجله پیوند، شماره 72 ، صص 13 – 15. 15. حسینی، داود (1385). اصول حاکم بر روش تشویق و تنبیه در تربیت اخلاقی. مجله مطالعات فقه تربیتی، شماره 1، صص119 – 134. 16. حسینی طهرانی، سید محمدحسین (1389). شرح رساله سیروسلوک منسوب به بحرالعلوم. مشهد: نور ملکوت قرآن. 17. حکیمی، محمدرضا و محمد حکیمی و علی حکیمی. (1380). الحیاه. ترجمه احمد آرام. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. 18. دهخدا، علی اکبر. (1377). لغتنامه دهخدا، تهران: مؤسسه لغتنامه دهخدا. 19. سید علیپور، سید خلیل (1383). نقش تشویق و تنبیه در مدیریت اسلامی، مجله پژوهشگر، شماره 1، صص 94 – 106. 20. سیف، علیاکبر. (1394). روانشناسی پرورشی نوین: روانشناسی یادگیری و آموزش. تهران: دوران. 21. شریفی، عنایتالله؛ جعفری نسب، سید حسین (1394). روشهای قرآنی در نهادینهسازی اخلاق با استفاده از توصیفی و تحلیلی. پژوهشنامه معارف قرآنی، 6 (23) 2-25. 22. طباطبایی، محمدحسین. (1374). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمه محمدباقر موسوی، 20 جلدی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، قم: چاپ پنجم. 23. طبرسی، فضل بن حسن. (1375). ترجمه تفسیر جوامع الجامع. 6 جلدی، مترجمان: علی عبدالحمیدی، اکبر غفوری، احمد امیری شادمهری، عبدالعلی صاحبی، حبیب روحانی. مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهشهای اسلامی. 24. فولادوند، محمدمهدی. (1418ق). ترجمه قرآن. تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، چاپ سوم. 25. قرائتی، محسن. (1388). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن. 26. ---------- (1397). مهارتهای معلمی. تهران: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، چاپ سوم. 27. قرطبی، محمد بن احمد. (1364). الجامع لأحکام القرآن. تهران: ناصر خسرو. 28. قوچانی، نظام. (1380). شیوههای تشویق و تنبیه در قرآن. پایاننامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما محمدحسین برومند، دانشگاه آزاد اسلامی. 29. کاشانیها، کبری (1377). تشویق و تنبیه از دیدگاه قرآن کریم. تهران: رامین. 30. کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق. (1407ق). الکافی. بهکوشش علیاکبر غفاری و محمد آخوندی. 8جلدی، تهران: دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم. 31. متقیزاده، عیسی؛ شهبخش، آزاده؛ روه، نجمه (1396). بررسی روش تربیتی تشویق و تنبیه بر اساس آیات قرآن کریم. سومین همایش ملی پژوهشهای نوین در حوزه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی ایران. 32. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی. (1403ق). بحارالانوار. 111جلدی. بیروت: دارإحیاءالتراث العربی. 33. مرجانی خلیلآباد، زهرا. (1387). نقش تنبیه در تربیت از دیدگاه اسلام. مجله پیام زن، شماره 201. 34. مردانی، مهدی. (1390). جایگاه تشویق و تنبیه در مدیریت علوی با تأکید بر نهج البلاغه. فصلنامه پژوهشهای نهج البلاغه، شماره 31. 35. مسدد، سید علیاصغر (1375). تشویق و تنبیه، انواع، اهداف، روشهای اجرا و نتایج ممکن. رشد معلم، شماره 124، صص 62 – 67. 36. مشکینی اردبیلی، علی. (1381). ترجمه قرآن (مشکینی). قم: نشر الهادی، چاپ دوم. 37. معین، محمد. (1378). فرهنگ فارسی معین. ششجلدی، تهران: امیرکبیر، چاپ سیزدهم. 38. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران. (1371). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیه، چاپ دوم. 39. ملکی تبریزی، میرزاجواد. (1388). رساله لقاءالله. قم: بیدار. 40. ممتحن، مهدی. (1391). واکاوی نگارههای تعلیمی تربیتی تشویق و تنبیه در آثار سعدی. پژوهشنامه ادبیات تعلیمی، 4 (15)، 157-176. 41. میلتنبرگر، ریموند. (1394). شیوههای تغییر رفتار. ترجمه علی فتحیآشتیانی و هادی عظیمیآشتیانی. تهران: سمت. 42. هاشمی خویی، میرزا حبیبالله. (1400ق). منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(خوئی). ترجمه حسن حسنزاده آملی و محمد باقر کمرهای. محقق و مصحح: ابراهیم میانجی. 21جلدی، تهران: مکتبه الإسلامیه. 43. الهیثمی، أبوالحسن نورالدین. (1414ق). مجمع الزوائد و منبع الفوائد. 10 جلدی. بهکوشش حسامالدین القدسی. قاهره: مکتبه القدسی.
|
