هدف: تربیت دینی و آموزش دینداری به دانش‌آموزان و همچنین برنامه‌ریزی درسی متناسب با سطح رشد شناخت دینی آنان مستلزم دانش کافی از چگونگی دینداری در هر دوره رشدی است. بنابراین شناسایی مؤلفه‌هایی که دینداری هر گروه سنی را شکل می‌دهد، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. هدف این پژوهش هستارشناسی دینداری کودکان پیش دبستانی بود.
روش: روش پژوهش نیمه تجربی تکوینی از نوع هستارنگاری توصیفی ـ استنتاجی است. مشارکت کنندگان در این پژوهش 9 کودک پیش دبستانی (4 پسر و 5 دختر) شهر کرمان بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند از نوع نمونه‌گیری معرف که نشان دهنده سطح گویا، عادی و معمول نشانگرهای دینداری بود، انتخاب شدند و از طریق مصاحبه مدبرانه و تحلیل محتوای جهت‌مند نشانگرهای دینداری در این گروه سنی شناسایی، طبقه‌بندی، توصیف و تعریف شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش 21 مؤلفه شکل دهنده هستار دینداری در این گروه سنی را مورد شناسایی قرار داد که در این میان مؤلفه‌های آزار نرساندن، کمک کردن، نماز خواندن، دعا خواندن و مهربان بودن وضوح و ظهور بیشتری داشته است.
نتیجه‌گیری: نمود این نشانگرهای به عنوان مؤلفه‌های هستار دینداری کودکی تلویحات مهمی در شناخت تکوینی و تحول دینداری در این دوره سنی و همچنین برنامه ریزی جهت تربیت دینی کودکان دارد.