1- دانشگاه فرهنگیان ، a.a.Garmaroudi@cfu.ac.ir 2- دانشگاه فرهنگیان
چکیده: (572 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای ذهن‌آگاهی در رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی با هوش معنوی در بین دانشجو معلمان پسر دانشگاه فرهنگیان انجام گرفت. روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجو-معلمان پسر پردیس چمران دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی 1403-1402 در شهر تهران بودند. حجم نمونه 314 دانشجو-معلم بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی از بین گروه‌های آموزشی مختلف انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های پنج عاملی شخصیت (کوستا ومک‌کری، 1989)، ذهن‌آگاهی (رایان و براون، 2003) و هوش معنوی (کینگ، 2008) پاسخ دادند. در نهایت تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار لیزرل و روش مدل‌یابی معادلات ساختاری صورت گرفت. یافته‌ها: براساس یافته‌ها، وظیفه‌شناسی (26/0) و برون‌گرایی (38/0) با هوش معنوی رابطه مثبت (01/0 p<) و روان‌رنجوری (14/0-) با هوش معنوی رابطه منفی و معنادار (01/0 p<) دارد. همچنین رابطه ذهن‌آگاهی با هوش معنوی (04/0) مثبت و معنادار (01/0 p<) است و ذهن‌آگاهی بصورت معناداری رابطه وظیفه‌شناسی، برون‌گرایی، روان‌رنجوری و توافق‌پذیری با هوش معنوی را میانجی‌گری می‌کند (01/0 p<). نتیجه‌گیری: ویژگی‌های شخصیتی هم به‌طور مستقیم و هم به‌طور غیرمستقیم از طریق ذهن‌آگاهی بر هوش معنوی تاثیر دارد. بر این اساس، با تغییر یا تقویت آگاهی عاری از قضاوت افراد نسبت به وقایع براساس ویژگی‌های شخصیتی می‌توان میزان هوش معنوی را در افراد افزایش داد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله: تخصصي- كمي دریافت: 1403/10/17 | ویرایش نهایی: 1404/1/23 | پذیرش: 1403/12/10 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/11/20 | انتشار: 1404/1/23 | انتشار الکترونیک: 1404/1/23
Asadi Garmaroudi A, hajizade anari H, miri M, Saeedi A. (2025). The Mediational Role of Mindfulness in Predicting Spiritual Intelligence based on Personality Traits of Farhangian University Students. qaiie. 9(4), 7-26. doi:10.61186/qaiie.9.4.5 URL: http://qaiie.ir/article-1-1280-fa.html
اسدی گرمارودی اسداله، حاجی زاده اناری حسن، میری میرنادر، سعیدی علی. نقش واسطه‌ای ذهن‌آگاهی در پیش‌بینی هوش معنوی براساس ویژگی‌های شخصیتی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان مسائل كاربردي تعليم و تربيت اسلامي 1403; 9 (4) :26-7 10.61186/qaiie.9.4.5
