1. آذربایجانی، مسعود (1382). تهیه و ساخت آزمون جهت گیری مذهبی با تکیه بر اسلام، قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه. 2. آزموده، پیمان، شهیدی، شهریار، دانش، عصمت (1386). رابطه بین جهت گیری مذهبی با سرسختی و شادکامی در دانشجویان. مجله روانشناسی، 11 (31)، 60-74. 3. پرتو، مسلم (1394). نقش جهتگیری مذهبی و وضعیت اقتصادی- اجتماعی در تحول قضاوت اخلاقی. فصلنامه علمی پژوهشی مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، دوره 1 (1، شماره پیاپی 10): 11-38. 4. خداپناهی، کریم؛ خاکسار بلداجی، محمدعلی (1384). رابطه جهتگیری مذهبی و سازگاری روانشناختی در دانشجویان. مجله روانشناسی، 9 (3)، 309-320. 5. خدارحیمی، سیامک (1378). نقش مذهب در بهداشت روانی، روان درمانی و روان شناسی بالینی. فصلنامه اصول بهداشت روانی، 1 (4)، 185-198. 6. خیر، محمد (1388). مقایسه اهداف زندگی در دانشجویان سال اول رشتههای علوم تربیتی و روانشناسی در ایران و آمریکا. مجله روانشناسی و علوم تربیتی، 3 (39)، 97-69. 7. رستمی نسب، عباسعلی؛ علوی، سید حمیدرضا؛ کریمی، منیره (1396). بررسی اثربخشی آموزش شادی با رویکرد اسلامی بر بهزیستی روانشناختی و جهتگیری مذهبی دانشآموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر کرمان. فصلنامه علمی پژوهشی مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی. 2 (4 شماره پیاپی 5): 47-66. 8. رفیعی هنر، حمید (1394). نقش آرزوها در رضایت از زندگی بر اساس مدل اسلامی عملکرد أمل: یک بررسی مفهومی. پژوهشنامۀ روانشناسی اسلامی، 1 (1)، 79-109. 9. سیدرضی (1387). نهجالبلاغه. ترجمه جعفر امامی. قم: امام علیبنابیطالب(ع). 10. فولادچنگ، محبوبه، قدومیزاده، فاطمه (1394). واسطهگری جهتگیری مذهبی دانشجویان در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و گرایش به تفکر انتقادی. فصلنامه علمی پژوهشی مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، 1 (1، شماره پیاپی 10)، 132-107. 11. قرآن کریم (1393). کتاب مبین، ترجمه مهدی الهی قمشهای، تهران: ناشر ذکر مبین. 12. کارشکی، حسین؛ گراوند، هوشنگ؛ دهقانی نیشابوری، محسن (1391). نقش شکاف بین اهداف و آرزوها و شانس دستیابی به آنها در شادکامی دانشجویان. پژوهشهای روانشناسی بالینی و مشاوره، 2 (2)، 133-154. 13. نوذری، جمشید؛ غلامی، یونس (1389). بررسی رابطه جهتگیری مذهبی و التزام عملی به اعتقادات اسلامی با سلامت روان دانشجویان. دوفصلنامه علمی- تخصصی مطالعات اسلام و روانشناسی، 4 (7)، 41-21.
|