بررسی مدل معادلات ساختاری بین دینداری با سلامت روان: با آزمون نقش میانجی هوش معنوی در دانشجویان دانشگاه ارومیه
|
سید جواد میرمهدی پور کوه کمر* 1، شیلان هندوسین آباد2 ، اسماعیل سلیمانی2 |
1- دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه ارومیه ، sj.mirmehdipour@urmia.ac.ir 2- دانشکده ادبیات و علوم انسانی ، دانشگاه ارومیه |
|
چکیده: (692 مشاهده) |
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش میانجی هوش معنوی در رابطه بین دینداری با سلامت روان دانشجویان دانشگاه ارومیه است.
روش: روش پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه ارومیه در سال 1402 بود (13567N=)، که از این میان با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 200 نفر بهعنوان نمونه در نظر گرفته شدند. دادهها بهوسیله سه پرسشنامه استاندارد سلامت روان گلدبرگ (1979)، دینداری صافدل (1393) و پرسشنامه هوش معنوی فرهوش و همکاران (1398) جمعآوری شد. تجزیهوتحلیل اطلاعات بهدستآمده از اجرای پرسشنامهها از روش مدل یابی بر اساس نرمافزار اسپیاساس 27 و لیزرل 8/8 انجام پذیرفت.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که مسیر مستقیم دینداری با سلامت روان (73/0=β، 07/8=T) مثبت و معنادار است (001/0P<). همچنین مسیر مستقیم هوش معنوی با سلامت روان (75/0=β، 32/8=T) مثبت و معنادار است (001/0P<). همچنین مسیر غیر مستقیم دینداری با سلامت روان از طریق هوش معنوی (51/0) نیز مثبت و معنادار بود (005/0P<).
نتیجهگیری: با توجه به یافتهها میتوان نتیجه گرفت که مدل طراحیشده براساس دادههای پژوهش، برازش مناسب داشته و هوش معنوی، بهعنوان یک عامل میانجی، رابطه بین دینداری با سلامت روان را تحت تأثیر قرار میدهد. |
|
واژههای کلیدی: دینداری، سلامت روان، هوش معنوی، دانشگاه ارومیه، دانشجویان |
|
متن کامل [PDF 1013 kb]
(269 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي- كمي دریافت: 1402/11/25 | ویرایش نهایی: 1403/5/9 | پذیرش: 1403/1/1 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/1/28 | انتشار: 1403/5/6 | انتشار الکترونیک: 1403/5/6
|
|
|
|